Nakatingin sa kawalan
walang imik, walang galawan
wala naman ding tinititigan
basta wala lang

akala ng iba ako'y tamad
akala ng iba ako'y problemado
akala ng iba ako'y sawi
akala ng iba ako'y umiibig

pawang walang katotohanan
sana ako'y wag pangunahan
sakit na malalang kondisyon
utak na puno ng imahinasyon

puno ito ng mga pagpapantasya
puno ito ng mga gustong gawin
puno ito ng mga imbensyon
puno ito ng mga opinyon

isip lang ang gumagana
puso na ayaw gumawa
mga bagay na di ko alam kung pano simulan
kulang kasi sa sinop at katalinuhan

walang kinabukasan
walang patutunguhan
sa tulad ko na taong tanga
na puro pangarap lamang

Hindi minsang naisip ng aking munting ulo na ika'y darating sa aking buhay.

Araw-araw nakikita kita mula sa pagpasok mo sa paaralan, pag-akyat ng hagdan, at paglagay ng bag sa ilalim ng upuan.

Araw-araw ako'y napapaisip, kung ano ba't lagi kang tahimik, laging malamig ang hangin, at laging tulala ka sa papel mo na walang laman kahit sulat man o doodle.

Ano ba?

Kung sa tingin mo ay nagkakagusto ako saiyo ay hindi ka nagkakamali ngunit hindi ka rin tama.

Binibini, ako'y nangangamba kung ano man ang nasa isip mo.

Sa unang tingin pa lang ay makikitang hindi ka pangkaraniwang estudyante.

Ikaw yung tipong hindi magsasalita kahit na nahihirapan, yung tipong hahayaang magpasakal sa taong kaniyang iniibig, yung tipong kagaya ko.

Araw-araw tinatanong ko ang Panginoon at sarili kung ano ba't nakita kita at nakilala?

Hindi ako nagkamali, katulad na katulad mo nga ako.

Katulad mo akong ayaw bumitaw sa patalim ng pag-ibig kahit na paulit-ulit na itong isinaksak sa aking puso.

Katulad mo akong gagawin ang lahat maibalik lang ang nakaraan kahit na matagal na niya akong itinakwil at iniwan.

Katulad mo akong malungkot na nagmamahal araw-araw.

Kaya, binibini, sana'y makaabot sana saiyo ang mumunting mensaheng ito mula sa wasak kong puso:

Mahalin mo man siya o oo, mamahalin pa rin kita araw-araw.

Isang babae ang sumakay sa V. Mapa
Maikli ang buhok at kayumanggi
Nakapulang T-shirt at maikling shorts
Tsinelas na plastic ay may takong

Ang jeep ay mahaba, bago at maingay
Balahaw nito ang malakas na tugtugin
Ang barker ay mala trenta maging ang driver
Kung umasta ay tinedyer

Ang musika ay hindi musika
'Pagkat hindi lahat ng sinulat ay babasahin
Ni musika ang lahat ng tugtugin
Hindi musika kundi basura

Ang babae ay sumabay sa saliw ng tugtog
Kumanta nang may emosyon
Walang hiyang ikinampay ang kamay
At winasiwas ang yapos na sako

Hindi pa siya nagbabayad
Malamang wala siyang pera
Hindi siguro iyon ang dahilan ng tawanan
Sa kanya'y marahil may kakulangan

Nawala ang nagwawalang kanta
At nanahimik rin ang aba
Tulala sa kawalan habang may minamantra
Bakit kaya kabisado niya ang kanta?

Kung mayroon mang makapagsasabi
Ano ang nasa isipan ng isang tao
Na hindi rin masasabi kung ano
Paanong ang pag-unawa'y matatamo?

Sila ba talaga ang wala sa katinuan?
Kung sila ang ating pinagtatawanan
Kung mga mata nila'y walang bahid
Pahid ng alinlangan at pagdududa

Naririnig din ba niya
Sigaw ng barker sa kalsada?
Nararamdaman din ba niya
Dampi ng tubig ulan

Naiisip niya kaya
Kung ano ang kinabukasan?
Nagmamadali rin ba siyang makauwi
Dahil may exam kinabukasan?

Bumaba siya sa harap ng arko
Tumalon at masayang nagsayaw sa gitna
Tinunton ang daan sa Teresa
Di namalayang nariyan na siya
Sa patutunguhan niya

Una kitang narinig
Pero iba pala kapag naririnig at nasisilayan
Alam mo bang nakakakilig
Kahit yung kinakanta mo ay tungkol sa lokohan, kabiguan o kalungkutan

Ewan ko kung napansin mo akong tulala sayo
Habang kumakanta ka at may kaunting pangiti ngiti
Tignan mo gumawa ako ng tula para sayo
At yung puso ko tuloy palihim na tili ng tili

Pagkauwi ko galing sa Sev's Cafe
Di ko pa din malimutan yung oras na magpapapicture ako sayo
Muntik na akong di makagalaw at sumigaw ng mayday! mayday!
Nang sabihin **** "teka maglugay muna ako"

Hayaan mo na yung mga taong nasa kanta **** PAWS
Kung sakin lang araw araw ka sanang may rose
Lumipad man yung isa sayo palayo
Tayo naman ay tatakbo at lilibutin ang mundo

Pag nagkita tayo ulet ang sasabihin ko ay Hi Crush!
Kaya lang yung pisngi mo kaya ay mag blush?
Sabayan mo sana itong gusto kong kantahin
Mejo nirevise ko yung favorite part mo sa antukin

Eto na

Sasalubungin natin ang kinabukasan
Ng walang takot at pangamba
Tadhana'y merong tip na makapangyarihan
Kung ayaw may dahilan
Gusto kita kaya ginawan ng paraan

Ang panggagaway ay sinukat na plano
Nadinig ang umanas na demonyo
Marahil di itinadhana
Patawarin sana ang kaluluwa na binahiran ng tintang itim

Nanawagan sa iba't-ibang uri ng engkanto
Sila'y maging alipin
Lumagablab ang raya
Naupod parang sigaro ang katinuan
Walang sumansala sa hangad

Lumapit na  ang liyag
Tulala habang bumalisbis ang luha
Dinukot ang puso niya't nilunok
Mamamatay kung hindi maaangkin

Ang nag-udyok ay ang nilalaman ng diwa
para tumahi ng isang hiraya
Sapagkat di maipahayag nang harap harapan
kaya ang hinanakit ang naghari sa gitna ng pagsinta

Pinalipad gaya ng saranggola
Ang guryon ay mahigpit na tinalian
Sa kalaunan, napugto ang sinulid
Nakalaya sa pagkabigkis

ilang beses ko nga ba sasabihin na
hindi ko na kaya, oo tama ka
sa narinig **** sinambit ko mismo,
tama na, kasi ayoko na.

tama na ang mga patay na oras
na pilit **** kinukuha
hindi namumuhay ni gumagalaw
naroon lang, tulala't naninigas na.

wala ng ibang iniisip kundi paano,
paano hindi sa pagkakasyahin
kundi paano uubusin ang lubos -
na oras na kailangang punan.

tama na kasi mahirap gumawa
ng wala at magpanggap na meron
kang pinagkakaabalahan at lokohin
ang sarili **** bayad ang oras.

Nilalason nito paunti-unti,
ang bisyo ng lantay na katawan
at tiwangwang na utak.
kaya pakiusap, tama na.

Sa sikip at kakapalan
ng iniwang usok,
mga langgam ay
di magkamayaw dito
sa kahabaan ng pila.
Hibik nang hibik nang
pumasok sa kaliwa
at sa kanan ng ika'y
nagaabang at tulala.

Tanda mo ba nang
dito'y nagkabungguan,
nakipagtitigan,
at nagtawanan sa
kawalan ng
ating kalikuran?

Sa hirap ng buhay
sinabi mo ang
iyong naranasan
at nangakong
hindi malilimutan ang
dating pinaggalinan.

Sa paglipas ng
apat na buwan
kahit bulong ay
hindi naaninag.
At ako'y nalinlang
sa pangakong
hinayaan mo na
dito'y matapaktapakan.

Pangako
Napako

Ngiti
Naging ngiwi

Luha
Tulala

Tayo
Naglaho


Wala
Wala ng tayo.

Walang bahid
Ng dugo
Ang kagustuhang
Kumawala sa hawla.

Nais kong magwala
Buhat sa isang lipunang tulala
mawala
habang nakatingala
malayo ang tingin
maging mapagmasid
at hindi manhid
pipi o bingi
hindi tulad nila
paralisado ang pandama
daig pa ang makina
naka-program
naging utusan
walang alam
walang pakialam
tinatapakan na
hindi pa rin makaramdam.

(11/29/13 @xirlleelang)

Tulala sa labas ng bintana.
Matindi ang trapiko sa Manila.
Busina dito, busina jan
Habang bumubuhos ang matinding ulan.

Madami tumatakbo sa isipan ko.
Mga bakit at mga paano.
Bakit natapos tayo agad?
Bakit hindi mo ako pinili?
Bakit ako lagi naiiwan?
Bakit tayo naging ganito?

Madami beses mo na din sinabi sa akin ang sagot.
Paulit ulit ito sa utak ko.
Sa mga sagot mo umugat ang mga paano.

Paano kung hindi tayo naghiwalay?
Paano kung ako pinili mo?
Paano kung ako ang nangiwan?
Paano ko hahanapin ang sarili ko?
Paano kita papatawarin?

Bumubuhos ang ulan.
Hindi ko namalayan pumapatak na din pala ang mga luha ko.
Pitong buwan na simula ng naghiwalay tayo

Pero bakit para kahapon mo lang ako sinakatan?

VIKING
- Lovely Joy / 22nd September 2020

Unang sulyap mapapasabi kayo ng
"Tara!! Sakay tayo diyan"
At lahat ay naghabulan
Papunta sa pilahan.
Sa simula ay naeenjoy niyo pa  
Pero habang tumataas, buong katawan aayaw na
Sasabihin kay kuya operator na
"Kuya, tamypers muna...",
"Kuya tama naaaaaa..."
At yung taympers na yun, mauuwi sa tiis nalang muna.

Ang dating saya nyo pagkaupo ay napalitan ng takot at kaba  
Ang dating ngiti na kay tamis ay napalitan ng ngiting kay pait.
At ang mga tawa nyo sa mukha ay napalitan ng simangot,
At ang malakas na hiyaw na boses nung una
Napalitan ng pabebeng sambit na "ayoko na."
Sumimple sa isang tabi na tulala at sukang suka na
At sinabing di na uulitin pa
Viking tama na o Viking sige pa?
At sigurado akong sasabihin niyo na
VIKING PAALAM NA!!

Pumarito sa aking tabi kung saan ang mga salita ay hindi laging kakailanganin,
Batid ang 'yong mga hinaing at hinagpis ngunit hindi na kailangang sabihin.

Dito na lang kung saan sasapat ang pagdausdos ng ating mga palad, higit na ang pagsulyap sa mga mata **** iba ang tinatangan,
Dito kung saan hindi kailangang magpaliwanag -- kahit hindi naiintindihan ay mamahalin ka sa paraang nararapat bagama't lingid sa'yo.

Pumarito na lamang kung saan ang bawat paghinga'y tulang ikinukubli ang hapdi, kirot, at sakit,
Mga agam-agam at handusay ng lumbay.

Sino nagsabing hindi ka maaaring ibigin mula sa kalayuan? Kalokohan.

At kung sa wakas ay matunton mo ang daan patungo rito,
Sana'y manatili ka.

Manatili tulad ng pananatili ko sa walang kasiguraduhan,
Manatili na parang aking mga mata sa tuwing nakatitig sa'yo na tulala sa kawalan, sa kanya,
Manatili ka sana,
Manatili kahit panandalian.

Kung sasapit ang unos at nanaisin **** lumisan, ang dagliang pagbitiw ay hindi maipapangako ngunit hindi kita pipigilan,
Sapat sa akin ang pinagtagpi-tagping kapos at maikling panahon, ang mga nakaw na sandali ng kahapon, ang pakikipaglaro sa tadhana na kunwari, ikaw na talaga.

Sapat sa akin ang pumarito,
Sa pagdausdos ng mga palad mo sa mga palad ko,
Kung saan ang mga salita ay hindi na kakailanganin,
Dito sa walang akin.

Tulala, nag-iisip, , kinakabahan
Di malaman kung paano ka ulit pakikitunguhan
Napapangiti tuwing naaalala ang nakaraan
Ang nakaraan na tuwang tuwa sa aking katangahan

Saksi ang langit kung paano tayo naging masaya
Masaya sa piling ng isa't isa
Na kung paano mo ako turuan ng iyong mga aral
Ang mga aral na nagsasabi sakin na maging marangal

Napailing na lang ako kasabay ng pagpatak ng likido
Ang likido na nagpatunay na wala na ang ikaw at ako
Ang gumising sakin na hindi na mababalik ang tayo
Hindi dahil sa ikaw ay malayo kundi dahil ikay nalayo

Ang pagtuyot ng dilang hindi makapagsabi ng ninanais
Saradong bibig sa maghapon habang ang tulala nama'y mga mata

Hawak ang hiram na pagasang kay nipis
Walang nang gustong bumuhay sa natutulog na diwa

Tahimik na nakikipagusap sa sarili
Ngayon lang nagawa marahil sa reyalidad ay takot

Magbulaybulay na walang kasama
Taon ring iniwasan bago tinanggap ang tunay na sagot

Siguro ay una pa lamang ay alam na talaga ang nilalaman ng puso

Pinipilit lang sa pagtanggi at pagisip upang hindi magsisi at makasiguro

Pusong nagtatanong sinta
Mga matang nagtataka
Utak na di nagpapahinga
Sayo minamahal kong sinta
Akoy nagtatanong talaga
Bakit ikay mahalaga
Sana ako ay mapansin sa tuwina
Tanging hiling ng nangungulila
At palaging tulala
Sa tuwing ikay nakikita

Ako ma'y tulala
Di akalain
Ako'y namangha
Sa tulad ****
Mataas ang lipad
Sa umpisa parang
Wala lang
Ngunit tumatak
Ka sa isipan
Habang tumatagal
Di na mabura
Galaw kilos mo
Sa aking gunita
Pilit inaaliw
puso't isip
Sa ibang bagay
Ngunit ikaw lagi
Ang gustong
Makita
Di inaasahang
Tayo'y magtagpo
Kung tayo'y
Pinagtagpo
Sana meron
Itong patungo
Sa ngayon
Ako may takot
Ngunit
Kung iyong
Pag bibigyan
Hiling ng puso
Ay mahalin ka
Di mangangako
Ngunit gagawin
Lahat ng Pagmamahal
Sayo'y ibibigay
Di mag aalinlangan
Kahit walang
Kapalit basta
Para sayo
Aking sinta ❤️

Nakahiga, tulala na naman sa kisame
Tuloy ang daloy ng panahon
Ngunit ang mundo ko'y nakatigil
Kamay sa mukha, luha'y pinipigil

Inaalala ang mga sandaling puno ng kulay
Paligid ko'y umaapaw sa tawa't saya, dahil nariyan ka pa
Ngayo'y nagpaalam na tayo, ngunit puso ko'y nakakapit pa
Libutin man ang sansinukob, ikaw pa rin ang nais makita

Kahit anong pagsusumikap na limutin ka
Lalong lumalalim ang sugat sa bawat alaala
Sa bawat pintig ng puso, hapdi ang nararamdaman
Umaasang ang ating landas muli'y magtatagpo

Kamusta
tila wala na mga kislap ng iyong mata
marahil magmula ito ng iwan kita
mula ng akoy umalis araw araw na kong nagtaka

maari pa ba kitang tawaging sinta?
malamang ikay malungkot at nagdurusa
alam ko naman na tinuring kitang walang kwenta
at kahit anong hingi ko ng tawad ay di mo na ibibigay pa

magmula ng ikay aking sinira
palagi ka nalang malungkot at tulala
puro ako pagsisisi ngunit alam kong wala ng magagawa pa
iniwan ako sapagkat wala na akong tamang ginawa

tila ilusyon nalang gawa ng alak ang ating masasayang alaala
kahit anong aking gawing ikay di na muli makakasama
masyado ng madaming pighati ang iyong nadama
ang dating malakas at matayog na tao ay isa nalang memorya

patawad sa akin sarili para sa lahat ng nawala
magmula noon ay ikay nagdurusa
hayaan mo at akoy hindi na hihiling na ikay magbalik pa
maging masaya ka sana hanggang sa ating muling pagkikita

Kanina habang kumakain ako sa Jollibe ng spaghetti at yum burger, naka dungaw ako sa bintanang pader,
tinatanaw ko ang labas at mga tao at motoristang dumadaan.
Nang biglang bumuhos ang malakas na ulan,
Dala ng madilim dilim na ulap sa langit,
Bigla bigla nalang magbubuhos ng pait yung langit.
Hay....habang bumubuhos ang malakas na ulan,
tanaw ko ang malayo na parang nalulusaw na imahe.
Ang lalim ng iniisip ko, siguro ganito talaga kapag umuulan,
Hindi lang naman siguro ako yung ganito.
Gayun pa man di ko napag tantong tulala na pala ako,
Yung tipong hawak hawak ko nalang ang yum burger
Tapos nakalimutan ko narin nguyain ang nasa bunganga ko,
Sampung segundo ang lumipas wala akong imik,
Dalawampung segundo ang lumipas,
Ganun parin ako, tumatanaw sa malayong walang imik,
Tatlong pung segundo ang nakalipas,
Bigla akong napaiyak,
Yung luha ko ay sumasabay sa pag buhos ng ulan.
Wala akong pakialam kung may naka tingin sa akin o wala,
Ang alam ko lang gusto kong umiyak.....
Kaya pwede niyo akong pag-bintangang baliw,
Sapagkat umiiyak ako, akala ko dahil marami akong problema,
Hindi lang pala dahil may problema ako,
Ang alam ko umiiyak rin ako
Sapagkat sa kabila ng lahat ng problema ko,
Andiyan ang Panginoon sa Buhay ko.
At yun ang lubos na ikinagagalak ng puso ko.



PS. Ang malayang tula na ito ay gawang imahinasyon, pero literal na umiiyak ako habang isinusulat ito...  Sa mga may pinagdaraanan ngayon, Kaya natin ito. Kapit lang kay Kristo.