I am done being measured by being without a man. I am so done with dating. I am getting to a point where - remembering their information?
Darling, show me you're here to stay first.
I am done remembering facts and whole pageturner conversations.
Effort?
I might put it in when I feel like it.

Dating is horrid. Spend weeks apping and talking and sharing and caring only to part after what, date two? Three?
No, I am done.

But yes, that is the paradox. I want love.
I want THAT adventure too.
But I am done begging god for love or for fate to find me a person.

I AM DONE BEING BUILT UP, WRECKED AND HAVING TO REBUILD AFTER SOME OX DECIDES TO TRY WITH ME. I am DONE with indecision. With coldness, with superiority, with children, with babies on the side, with leftovers.

Because that is what these men have tasted like to me. Leftovers.
And I am a ******* snack, a meal at a Michellin restaurant. A ******* well-rounded, thought through, social, creative and sportive prize.

So who the **** are you to bring me down.

Odd how a state of stress becomes permanent
It feels like it is buried
         in a glacier
                as is our lost time
And while spring thaws away at nature
we stay frozen in our homes

The strangest and most irascible part
Of breaking up with someone

Is that the amount of pain it brings
Is something you feel you can only survive
While being in their arms.

Niets in mijn leven gaat goed
Maar ja,
Daar is ook weer een soort rust in
Want ja,
Het gaat dus nooit echt goed.

Dus als je het je afvraagt:
Niets gaat ooit echt goed
Een antwoord waar je het maar mee doet

Mag ik nog even bij je blijven?
Al is het in gedachten
Over *** het ooit wel goed komt
Over *** we het nog eens proberen

Mag ik nog even bij je blijven?
Al is het alleen fysiek
Met je armen om me heen is het goed
Met je lippen op mijn voorhoofd troost je mij

Mag ik nog even bij je blijven?
Al is het maar een seconde
De gedachte dat het jou uitmaakt helpt
De gedachtw dat je mij ook mist doet dan minder pijn

Mag ik nog even bij je blijven?
Al is het in gedachtes
Waar ik kastelen voor ons bouw met hoop
Waar ik net wilskracht alles manipuleer

Mag ik nog heel even bij je blijven?
Zonder jou doet de wereld nog zo'n pijn